Każda robótka zawiera kilka podstawowych rzeczy, od których warto zacząć naukę dziergania na DRUTach ;)
Te rzeczy to: DRUTy, NABIERANIE OCZEK oraz OCZKA PRAWE i LEWE
Po drugie: NABIERANIE OCZEK
Jest bardzo dużo sposobów na rozpoczęcie robótki (bo to właśnie o to nam chodzi w temacie nabierania oczek. Najłatwiej i najszybciej zacząć robótkę w jeden z trzech sposobów, które zaraz przedstawię (filmy z moich ulubionych stron instruktażowych, zdjęcia i komentarze moje). Jak już opanuje się te trzy, to droga do bardziej zaawansowanych stoi szerokim otworem :)
(wczesny p.s. -> osoby, które wcześniej już umiały przerabiać na szydełku mogą też zaczynać robótki przygotowując oczka na szydełku i przenosząc je na druty, dla reszty ten sposób pokażę przy innej okazji)
No więc trzy metody (wg kolejności w jakiej ja się ich uczyłam)
1. METODA PALCOWA (in. zwana kciukową; ang. long tail cast-on)
przykładowe filmiki:
od firmy Drops Garnstudio
z portalu Knittinghelp.com
kilka uwag z mojej praktyki:
- do przerabiania potrzebujemy dłuższego ogonka, bo z niego bierzemy oczka (ogonek to luźna końcówka nitki, przeciwieństwem ogonka jest nitka od kłębka, która kończy się kłębkiem);
- w ten sposób można nabierać jednym lub dwoma drutami, połączonymi jak jeden grubszy (np. dla mniej lub bardziej luźnej krawędzi lub tak jak ja się na początku uczyłam - dwoma żeby nie zaciskać za mocno oczek przy uczeniu się ich przerabiania, drugi drut się później wyjmuje i dalej przerabia oczka normalnie);
- krawędź jest elastyczna i szersza niż w przypadku pozostałych opisanych tu metod;
- jeżeli przerabiamy ściegiem gładkim, który lubi się nam zawijać możemy przerobić pierwszy rząd po nabraniu oczek na prawo (nie jak ja na zdjęciu na lewo), co zmniejszy tą wredną tendencję;
- jest to metoda dla osób, które jeszcze nie umieją przerabiać oczek (co jest wymagane w pozostałych tu opisanych metodach, oprócz bonusu, o którym na końcu);
- po ukończeniu pobierania mamy ogonek i nitkę od kłębka po tej samej stronie (na początku nieparzystego rzędu).
2. METODA OCZEK PRAWYCH (ang. knitted cast-on)
przykładowe filmiki:
z portalu Knittinghelp.com
kilka uwag z mojej praktyki:
- krawędź dość ciasna;
- metoda dobra zwłaszcza przy nauce przerabiania oczek prawych - im ich więcej tym weselej i tym więcej wprawy;
- krawędź najmniej ozdobna z przedstawionych w tym poście;
- nabierać musimy dwoma drutami - na jednym powstają oczka, drugi służy do ich dorabiania;
- po zakończeniu pobierania ogonek i nitka od kłębka są po przeciwnych stronach robótki (ogonek znajduje się na początku rzędu parzystego - te uwagi przydają się przy liczeniu rzędów, kiedy się zgubisz ;) ).
3. METODA WARKOCZOWA (chyba tak się nazywa po polsku; ang. cable cast-on)
przykładowe filmiki:
z portalu Knittinghelp.com
kilka uwag z mojej praktyki:
- metoda moim zdaniem szybsza niż metoda oczek prawych;
- często tą metodą właśnie nabiera się oczka w trakcie robótki (np. wydłużając boki na rękaw, o ile dodaje się z tej samej strony robótki (tył i przód prezentują się inaczej);
- po zakończeniu pobierania ogonek i nitka od kłębka są po przeciwnych stronach robótki (ogonek znajduje się na początku rzędu parzystego);
- nabierać musimy dwoma drutami - na jednym powstają oczka, drugi służy do ich dorabiania;
- tą metodą powstaje nam najbardziej płaska krawędź i taka, która najładniej eksponuje nam pierwsze rzędy oczek.
BONUS - METODA PĘTELEK (ang. loop cast-on)
przykładowe filmiki:
z portalu Knittinghelp.com
kilka uwag z mojej praktyki:
- metoda szybka i bardzo prosta w nabieraniu, ale najtrudniejsza (przynajmniej dla mnie) w przerabianiu pierwszego rządku robótki;
- najczęściej wykorzystywana jest przy dobieraniu oczek na brzegu robótki (oczka nie mają wcześniejszego kształtu oczek prawych czy lewych zaraz po nabraniu);
- nabierać można jednym drutem.



